Pepe nie wracaj

Futbol jest ponoć najprostszą grą zespołową na świecie. Regulamin meczu piłkarskiego również. Nie jest zbyt długi i łatwo go pojąć po choćby pobieżnej lekturze. Okazuje się jednak, że największy problem ze zrozumieniem łatwego tekstu mają piłkarze. Choćby Portugalczyk Pepe. Po co się nachylał do leżącego Niemca, po co dotykał go czupryną, skoro jak wół stoi, że nie można? Poza nim nikt na ten temat zapewne wiedzy nie posiada żadnej. A już konia z rzędem temu, który rozkmini jak można się w podobnie bezmyślny sposób zachować przy stanie 0:2. To już zdecydowanie zbyt wysoki poziom myślenia i postrzegania.

Dwa obrazki z udziałem Portugalczyków wydały się tyleż sugestywne co symboliczne. W dodatku przygnębiające. Oto Portugalia przez dobrą minutę celebruje wykonanie rzutu wolnego z dobrej strzelecko pozycji. W końcu futbolówkę uderza CR7, a ta trafia pod nogi jednoosobowego muru niemieckiego. Był to smutny widok asiora, który już wtedy wiedział, że zęby mu wyłamano, albo przynajmniej stępiono do tego stopnia, że poradziłyby sobie z rozdrobnionym na papkę pokarmem.

Obrazek drugi – również bardzo smutny, a przy okazji groteskowy. Dwóch piłkarzy zderzyło się barkami, bo każdemu z osobna wydawało się, że za chwilę zdobędzie kontaktowego gola. Na trybunach rozległo się buczenie pomieszane ze śmiechem niekoniecznie serdecznym w wykonaniu portugalskiej części widowni.

Pepe zepsuł to widowisko. Pepe zachował się jak dziecko. Pepe okazał się egoistą podczas sportu drużynowego. Pepe – nie wracaj! Do momentu aż zmądrzejesz.

Tomasz Pazdyk